Door en vooral VOOR camperaars
NO-MAD Logo Achterzijde Camper NO-MAD
Door en vooral VOOR camperaars
Home » Camper reisblogs » Losse reisblogs » September 2015: Toscane en Umbrië (Italië)

September 2015: Toscane en Umbrië (Italië)

Naar Italië

Drie weken naar Italië. Omdat het camperen in Australië ons zo goed bevallen was en we zelf nog geen camper hadden, besloten we om er een te huren voor drie weken om te zien of camperen in Europa ons ook zou bevallen. De uitkomst zullen we alvast verklappen: nou en of!

Tja, en waar ga je dan naartoe? We zijn nog nooit in die buurt geweest en doen dus huiswerk. Op een kaart worden alle interessante plaatsen die we uit reisgidsen en op het internet kunnen vinden ingetekend, mét de belangrijkste pluspunten. Dat we tijd te kort gaan komen moet eigenlijk al wel duidelijk zijn. Te veel moois en te weinig tijd. We moeten in die tijd ook nog heen en terug met die kar.

Laten we meteen ook zeggen dat het ook niet erg is dat we niet *alles* gezien hebben. Veel dorpjes lijken op elkaar en belangrijker is dat je die fijne sfeer op hebt gesnoven. Achteraf is het ook makkelijk om hier losjes over te doen: we hebben inmiddels onze eigen camper, véél tijd ter beschikking en zullen -op weg maar de Abruzzen, Sicilië en Sardinië- nog genoeg andere plaatsen kunnen bezoeken.

Heenweg via Zwitserland

De heenweg zullen we je besparen. De vakantie begint zo’n beetje als we Zwitserland inrijden. Vlak voor Beckenried staan we met prachtig uitzicht op de bergen aan het Vierwoudstedenmeer. We nemen de Gotthardtunnel (pff warm, donker en übergeconcentreerd rijden) en dalen in slecht weer langzaam weer af, langs het meer van Lugano en Italië in.

Portofino

We slapen nabij Milaan en rijden door via Genua naar Portofino. Daar kun je dus niet met de camper komen (zonder lijf en leden te riskeren), dus staan we in Paraggi en ‘doen’ Portofino met de fiets, wat ook geen onverdeeld pretje is met dat drukke verkeer op die smalle wegen. Maar goed, het was ab-so-luut de moeite waard.

Lucca

We willen door naar Cinque Terre, maar ook hier blijkt dat we ons beter hadden moeten voorbereiden (of meer tijd hadden moeten inplannen). Cinque Terre wordt het niet. Maar wat een verademing is het als je in Lucca bent. Misschien heb je de mooiste plek al meteen te pakken. Je kunt op de vestingmuren lopen, fietsen, skaten, noem maar op. De stelletjes liggen te vrijen op de muren en je kijkt zo vanaf de vestingmuur via het achterbalkon bij de mensen binnen. In de stad zelf blijf je je ogen uitkijken. Blijf als je tijd hebt hier een paar dagen!

Pisa

Wij gaan door naar Pisa. Je moet dat scheve ding toch gezien hebben, nietwaar? De navigatie wil ons telkens de (verboden) binnenstad insluizen. Na kilometers om te hebben gereden op eenrichtingswegen en geen camperplek in zicht, besluiten we de camper net buiten de stad aan de Lungarno Fibonacci (aan de Arno) te parkeren. We willen alleen de toren zien, dus met twee uurtjes terug. De toren hebben we gezien, maar de schade van de inbraak helaas ook. Volgens de ingeroepen verkeerspolitie ben je ook stom om daar te gaan parkeren. Zet er dan een bord neer, sukkels! Maar goed, een paar spullen kwijt en gelukkig weinig schade aan de camper (dat doen ze dan wel weer goed, die travellers). Wel weer een halve dag bij de Carabinieri te gast om aangifte te doen. Overnacht in het leuke dorpje Vicopisano.

Sienna

De tocht verliep verder gelukkig -op wat muggen na- geolied. Onderweg naar Sienna moesten we helaas het schilderachtige Certaldo door tijdgebrek (Carabinieri) links laten liggen. Ook Poggibonsi (Bert Visscher fans weten waar we het over hebben) stond niet op het menu. In Sienna stonden we op de camperplaats aan de Via Fausto Coppi. In feite is dit de parkeerplaats van het lokale sportterrein en je ziet de hele dag sporters af en aankomen. Op de fiets zijn we Sienna ingereden. Dat viel nog lang niet mee. Margret had een e-bike mee, maar ik moest het op mijn 3-versnellingen citybike doen. Die hellingen hebben wel even pijn gedaan aan mijn benen.

Sienna is een fantastisch mooie stad en ik denk dat je het ook hier best een paar dagen kunt uithouden. Zodra we de enorme stadspoort binnen gingen, keken we onze ogen uit naar de vele fraaie gevels, fakkel- en vlaggenstokhouders. Ze zijn hier gèk op vlaggen. Ieder dorp, iedere wijk heeft zijn eigen vaandel. En ook al heb je niets met het geloof, ga in Godsnaam [ 😉 ] wat kerken in, dat zal je niet berouwen.  Sta stil, kijk links, kijk rechts, kijk omhoog, maar loop ook door want anders kom je niet bij het oh zo beroemde plein van Sienna: de Piazza il Campo. Loop zeker ook omhoog naar de De Duomo di Siena oftewel de Cattedrale di Santa Maria Assunta.

Meer van Trasimeno – Castiglione del Lago

Na Sienna gingen we naar het meer van Trasimeno, volgens Wikipedia het op 3 na grootste meer van Italië.  Hier helaas veel muggen. Aan het meer ligt het pittoreske Castiglione del Lago. Een bezoek meer dan waard, ook al vanwege de vergezichten naar de omgeving! En speur naar de beeldjes die buiten op de vensterbanken van de huizen zitten. Eenmaal terug bij het meer schiet André mooie foto’s van windsurfers (ja, het waait behoorlijk) en van schitterende regenbogen (en het regent).

Cortona

De volgende dag is het weer opgeknapt en gaan we naar het dichtbijgelegen Cortona. Ook al zo’n pareltje van een vestingstad op een berg. We verlaten het meer en rijden naar Montefalco. Een stadje dat je niet snel in de reisgidsen ziet, maar dat een onthaastend bezoek zonder meer waard is. Het centrale plein -Piazza del Commune- is een oase van rust.

Montefalco

Assisi

We rijden langs Perugia en voelen een hele negatieve vibe. Vol, toeristisch, vieze stad en besluiten naar Assisi door te stomen. Wat een goed besluit! We vinden een volledig lege (!) camperplaats aan de Via della madonna dell’olivo. Het is een soort parkeerplaats met camperfaciliteiten en er komt ‘s-avonds iemand langs om het stageld te innen. Het water doet het niet, maar we vullen verderop onze flessen bij de bron. Assisi is ook weer een prima plek om te vertoeven. Ook hier zou je meer dagen moeten inplannen. Er is zoveel te zien.

Meteen na de stadspoort ligt links de Basilica di Santa Chiara. Ga hier beslist naar binnen! Rechts op de berg zie je een kasteel(ruïne). Deze kun je via verschillende wegen bereiken. Het kasteel biedt prachtige vergezichten en een leuke collectie middeleeuwse meuk. In de stad kijk je je ogen uit naar gevel- en portaalschilderijen. Natuurlijk bezoek je ook de Basilica van Sint Franciscus van Assisi. Je mag hier niet fotograferen. Erg frustrerend als je ziet dat allerlei religieuzen dat wel (ongestraft) doen.

Pienza

Na Assisi was het de beurt aan Pienza. Sla deze ook zeker niet over. Los van de schitterende kerken en paleizen zie je hier de meest typische Toscaanse landschappen vanaf grote hoogte. Bij Pienza in de buurt vind je ook verschillende hot-springs waar je al dan niet betaald een dip kunt nemen. Wij waren in Bagno Vignoni. Aanrader!

Montepulciano

Door naar Montepulciano, waar het aanvankelijk door de mist behoorlijk kil was. Gelukkig trok die op, want ook hier is de omgeving prachtig. En toen werd het toch echt tijd om de terugreis in te gaan zetten. We reden richting Sinalunga en namen de SP10, later overgaand in de schilderachtige SS438. In Asciano overnachtten we. Het stadje is aardig, maar erg rustig. Toen we de volgende dag doorreden op de SS438 werd deze nog mooier: Toscane in pure vorm!

SS438

Cremona

Met het verstand even op nul scheurden we door naar Cremona, de prachtige vioolhoofdstad aan de Po. André was hier in zijn jeugd al liftend doorheen gekomen en wilde per sé terug om deze stad nog eens goed te bekijken. En we moeten zeggen: het was de moeite méér dan waard. We stonden op het terrein van het ziekenhuis mét camper faciliteiten. De laatste stop was op een camping in Porlezza (Lago di Lugano) om even bij te tanken voor de grote ruk naar huis…

OK, wat hebben we van deze reis geleerd? Dat Italië een prachtig land is, hoeven we je niet te vertellen. De wegen zijn goed, maar af en toe best smal. Soms moet je echt tegen jezelf zeggen “Als er nu een tegenligger met een rotvaart de hoek om komt, kan ik *niet* naar rechts, want dan rijden we echt de afgrond in. Dan maar een ongeluk”. Neem van me aan dat dit ook echt aan de orde is geweest. Gelukkig geen ongeluk gehad…

Camperen is onze nieuwe passie en we gaan op zoek naar een eigen kar. Conclusie van deze reis moet toch ook wel zijn, dat we niet ‘op schema’ willen reizen. Globaal de route plannen en zien wat er op ons pad komt. We laten ons ‘NO-MAD’ maken. Daar gaat deze site immers over.

Heb je iets aan onze informatie gehad?
Dan zouden we het zéér waarderen als je dat wilt vermelden op je site of social media (liefst natuurlijk met een link naar deze pagina:)
Wil je weten wie wij zijn en wat we doen? Lees dan Over ons