Nèt over de grens met Spanje
We rijden maar een kippeneindje vandaag! Naar Villa Real do Santo Antonio is het maar 27 kilometer om precies te zijn. Het is Allerheiligen en om verrassingen te voorkomen hebben we gisteren maar vast onze gasflessen met propaan laten vullen in Ayamonte. Gewoon onze groene ‘Duitse’ flessen. Daarna nog even redelijk goedkoop Diesel getankt bij de Gasolinera beneden bij de camperplaats in Pozo del Camino, want Diesel is een stuk duurder in Portugal.
De brug
We rijden over de Puente Internacional del Guadiana die Spanje en Portugal verbindt waar ze gescheiden zijn door de Guadiana rivier. Bom Dia, we zijn in Portugal! Maar wat is dat? Borden dat je elektronisch tol moet betalen? Buitenlanders uitvoegen naar de betaalpoorten?
Tolporten
We stoppen maar even bij het bureau voor toerisme (dat hier waarschijnlijk voor dit doel is neergezet – een bord was goedkoper geweest) met de vraag hoe we dan in hemelsnaam van die tolweg afkomen en op de nationale routes komen. We slaken een zucht van verlichting als blijkt dat we gewoon door de poorten kunnen rijden zonder te betalen, als we er maar bij de eerste afslag afgaan. Doen we!
Bij die afslag slaan we gelijk linksaf en komen langs Castro Marim, een kasteel dat opvalt door zijn enorme proportie. Aan de andere zijde van de weg ligt het Reserva Natural do Sapal de Castro. We zijn op weg naar Villa Real do Santo Antonio.
Camperplaats
De CP van Villa Real do Santo Antonio is en veredelde parkeerplaats op gravel met slagbomen. Kaartje trekken en klaar. Er staan hier heel wat ‘vaste klanten’, gezien de uitbouwen rond sommige campers. Het is dan ook wel betaalbaar met € 5,- per dag.
We staan aan de kade, met onze neus naar het brede water van de Guadiana. Bootjes, vogels, vissers… altijd leuk. Het is nog redelijk vroeg dus halen we meteen de vouwfietsen uit de garage en rijden naar het centrum van het stadje.
Vila Real do Santo António
Het is nog soort van druk in Vila Real do Santo Antonio. Dat is voornamelijk te danken aan de vele jachten die hier in de haven liggen, denken we. Het stadje is niet onaardig, maar je hebt het wel gauw gezien. Het zal hier ’s avonds – en zeker in het hoogseizoen – best gezellig druk zijn. We eten vanavond in de camper, dus nemen we genoegen een met een bakkie en wat lekkers erbij. Op het leuke Praça Marqués de Pombal vinden we een pastelleria en kiezen wat Portugese calorieënbommetjes.
Grande Hotel Guadiana Praça Marqêus de Pombal Vila Real do Santo António, Haven Centro Cultural António Aleixo Mond-en-klauw kapje Praça Marquês de Pombal Stoepversiering Mozaïek Kleurrijk Straatleven Centro Cultural António Aleixo Sklpturu Huis met groene tegels Huis met groene tegels – Detail Beeldig Beeldig Kunst Spoorcaroussel Spoorcaroussel
Het natuurgebied
Daarna fietsen we nog even naar het natuurgebied waar we op de heenweg langskwamen om een beter kijkje te nemen. We zien grofweg de zelfde dieren als in Isla Cristina (logisch, gezien de kleine afstand), maar omdat er meer open water is zien we ook opvallend veel Dodaarzen op een kluitje. Normaal is een Dodaars veel meer een einzelgänger. De Dodaars is de kleinste futensoort van Europa. Leuk: toch weer wat nieuws gezien 🙂
Volgende etappe Galé
Heb je iets aan onze informatie gehad?
Dan zouden we het zéér waarderen als je dat wilt vermelden op je site of social media (liefst natuurlijk met een link naar deze pagina:)
Wil je weten wie wij zijn en wat we doen? Lees dan Over ons