CP
We zakken zo’n 60 km naar het zuiden af en stoppen in Viseu. De camperplaats is een groot parkeerterrein, waarvan een gedeelte is gereserveerd voor campers. Er is geen stroom, maar wel een loosplaats met water. Naast het P-terrein is een braakliggend terrein waarop vele duizenden spreeuwen s nachts komen roesten. Het is een gekwetter van jewelste als ze in eeuwig deinende wolken komen aanvliegen en hun slaapplekken opzoeken. Gelukkig hoor je er s nachts niets meer van.
Tol
Onderweg naar Viseu rijden we over tolwegen, want als het regent zijn de lokale wegen in de bergen minder aantrekkelijk om te berijden, en het góót. Tot nu toe konden we met bankkaart of cash betalen, maar ditmaal staan er elektronische tolpoorten. Hoe die tol te betalen? Krijgen we een bekeuring?
We begrijpen dat we voor antwoorden bij de CTT (het postkantoor) moeten zijn. Helaas spreekt men weinig tot geen Engels. Met handen, voeten en Google translate horen we dat we alleen een prepaid kaart kunnen kopen en dat na aanmelding en validatie, de verschuldigde tol alsnog zal worden afgeschreven zonder boete. De enige aanwezige kaart is een prepaid van € 20,- , veel meer dan de tol die we verreden hebben.
We krijgen wederom met handen en voeten instructies voor de aanmeldprocedure, maar eenmaal gebeld, spreekt niemand aan de andere kant van de lijn ook maar één woord over de grens. We besluiten het later nog eens te proberen (wordt vervolgd).
Viseu stad
We moeten het maar eerlijk zeggen: Viseu valt een beetje tegen. Grote stad en weinig sfeer. Toegegeven, het druilerige weer draagt hier ook zeker aan bij. Ook de steile wegen bevallen ons maar matig. Hoewel we Viseu eigenlijk bij voorbaat al opgegeven hebben, blijkt het toch heel wat te bieden te hebben. De winkelstraten zijn gewoontjes, maar we weten dat er een kathedraal is en een museum, dus daar gaan we naar op zoek.
We lopen eerst wat rond in de buurt van de CTT en komen dan uit bij het Museu Almeida Moreira, waarna we langs het Painel de Azulejos lopen op het Praça República.
Daarna slaan we de Rua Formosa in en zien het beeld van de schrijver en diplomaat Aquilino Ribeiro, een van de grote Portugese novellisten, voorgedragen voor de Nobelprijs voor de Literatuur. Onderweg komen we fraaie gevels tegen en heerlijk ouderwetse etalages.
Bij de Liga dos Combatentes gluren we door de openstaande poorten naar de binnenplaats met wapentuig.
Dan zien we hele hoge muren en denken bij de kathedraal aangekomen te zijn. Ja en nee…. We zien geen ingang en komen nog veel meer hoge muren tegen, waar we maar om heen blijven lopen. Dan blijkt uiteindelijk de ingang van zowel kathedraal als het Nationaal Museum Grão Vasco precies aan de andere kant van die muren te liggen. De kathedraal staat in de steigers en is niet toegankelijk en in renaissance schilderijen hebben we even geen zin: te moe van de steile wegen.
Tol (2)
Maaarrr aan de overkant van het plein bevindt zich de plaatselijke VVV: ‘Tourismo Centro de Portugal’. We gaan naar binnen en leggen ons tol probleem aan de dienstdoende mevrouw voor. En dan merk je toch weer dat je in Portugal bent: meteen grijpt ze de telefoon en belt met de betreffende autoriteit om de prepaid kaart op ons kenteken te zetten. Onze hele doopceel moet ook door gegeven worden en dan is het zowaar binnen 10 minuten gepiept! De inmiddels verreden tol wordt inderdaad afgeschreven en we houden voldoende saldo over om ons nog een paar keer door digitale tolpoorten te laten verrassen.
Je hebt 3 dagen de tijd om zonder boete zo’n kaart te kopen. De kaart blijft een jaar geldig. Je resterende saldo kun je op ieder moment online opvragen. De tol wordt pas na een dag of 2 van de kaart afgeschreven. Grote kans dus, dat je na aanschaf van de kaart nog niet direct de betaalde tol kunt zien. Is je saldo bijna op, dan staat bij iedere digitale tolpoort het bedrag dat afgeschreven zal worden. Zo kun je toch bijhouden of je saldo te kort schiet.
Mooi!
We duiken nog wel even de naastgelegen Igreja da Misericordia in. Een vrij kale kerk, maar met interessante stijlfiguren in de architectuur, een chamade orgel en een (letterlijk) hoogaltaar. Vervolgens gaat het bergafwaarts terug in de richting van de camper.
Museu Keil Amaral
De volgende dag wil André graag het Museum Keil Amaral bezoeken. Deze familie is een van de meer vooraanstaande families in Portugal. Politiek invloedrijk en buitengemeen begiftigd met kunstzinnig begaafde telgen en aangetrouwden. Een welbestede ochtend 🙂
Volgende etappe: Aveiro
Heb je iets aan onze informatie gehad?
Dan zouden we het zéér waarderen als je dat wilt vermelden op je site of social media (liefst natuurlijk met een link naar deze pagina:)
Wil je weten wie wij zijn en wat we doen? Lees dan Over ons